دوبیتی شمارهٔ ۵۳

دمی بوره بوین حالم ته دلبر             

دلم تنگه شبی با مو بسر بر

ته گل بر سر زنی ای نو گل مو               

  به جای گل زنم مو دست بر سر

دوبیتی شمارهٔ ۵۴

بروی ماهت ای ماه ده و چار            

 به سرو قدت ای زیبنده رخسار

که جز عشقت خیالی در دلم نی            

بدیاری ندارم مو سر و کار

دوبیتی شمارهٔ ۵۵

دیم آلاله‌ای در دامن خار                

 واتم آلالیا کی چینمت بار

بگفتا باغبان معذور میدار               

درخت دوستی دیر آورد بار

دوبیتی شمارهٔ ۵۶

دلم زار و دلم زار و دلم زار              

 طبیبم آورید دردم کرید چار

طبیبم چون بوینه بر موی زار               

کره در مون دردم را بناچار

دوبیتی شمارهٔ ۵۷

سه درد آمو بجانم هر سه یکبار           

غریبی و اسیری و غم یار

غریبی و اسیری چاره دیره                   

غم یار و غم یار و غم یار

دوبیتی شمارهٔ ۵۸

زدل نقش جمالت در نشی یار             

خیال خط و خالت در نشی یار

مژه سازم بدور دیده پرچین               

که تا وینم خیالت در نشی یار

دوبیتی شمارهٔ ۵۹

الاله کوهسارانم تویی یار             

 بنوشه جو کنارانم تویی یار

الاله کوهساران هفته‌ای بی              

 امید روزگارانم تویی یار

دوبیتی شمارهٔ ۶۰

بی تو تلواسه دیرم ای نکویار            

 زهر در کاسه دیرم ای نکویار

میم خون گریه ساقی ناله مطرب           

 مصاحب این سه دیرم ای نکویار

دوبیتی شمارهٔ ۶۱

فلک زار و نزارم کردی آخر         

جدا از گلعذارم کردی آخر

میان تختهٔ نرد محبت               

 شش و پنجی بکارم کردی آخر

دوبیتی شمارهٔ ۶۲

اگر شیری اگر میری اگر مور            

گذر باید کنی آخر لب گور

دلا رحمی بجان خویشتن کن                

 که مورانت نهند خوان و کنند سور

دوبیتی شمارهٔ ۶۳

اگر شیری اگر ببری اگر کور              

 سرانجامت بود جا در ته گور

تنت در خاک باشد سفره گستر               

 بگردش موش و مار و عقرب و مور

دوبیتی شمارهٔ ۶۴

دلا اصلا نترسی از ره دور              

 دلا اصلا نترسی از ته گور

دلا اصلا نمیترسی که روزی                

شوی بنگاه مار و لانهٔ مور

دوبیتی شمارهٔ ۶۵

جره بازی بدم رفتم به نخجیر          

سبک دستی بزد بر بال من تیر

برو غافل مچر در کوهساران             

 هران غافل چرد غافل خورد تیر

دوبیتی شمارهٔ ۶۶

بوره بلبل بنالیم از سر سوز            

 بوره آه سحر از مو بیاموز

تو از بهر گلی ده روز نالی              

مو از بهر دل‌آرامم شو و روز

دوبیتی شمارهٔ ۶۷

جدا از رویت ای ماه دل افروز         

 نه روز از شو شناسم نه شو از روز

وصالت گر مرا گردد میسر          

 همه روزم شود چون عید نوروز

دوبیتی شمارهٔ ۶۸

مو که سر در بیابانم شو و روز             

سرشک از دیده بارانم شو و روز

نه تب دیرم نه جایم میکند درد           

همیدونم که نالونم شو و روز

دوبیتی شمارهٔ ۶۹

بی ته سر در بیابانم شو و روز           

 سرشک از دیده بارانم شو و روز

نه بیمارم که جایم میکری درد         

 همیدانم که نالانم شو و روز

دوبیتی شمارهٔ ۷۰

غم و درد مو از عطار واپرس           

 درازی شب از بیمار واپرس

خلایق هر یکی صد بار پرسند         

تو که جان و دلی یکبار واپرس

دوبیتی شمارهٔ ۷۱

خداوندا بفریاد دلم رس

 تو یار بیکسان مو مانده بیکس

همه گویند طاهر کس نداره  

 خدا یار مو چه حاجت کس

دوبیتی شمارهٔ ۷۲

گلی که خود بدادم پیچ و تابش            

باشک دیدگانم دادم آبش

درین گلشن خدایا کی روا بی             

گل از مو دیگری گیرد گلابش

دوبیتی شمارهٔ ۷۳

قضا رمزی زچشمان خمارش               

 قدر سری ز زلف مشگبارش

مه و مهر آیتی ز آنروی زیبا                

 نکویان جهان آئینه دارش

دوبیتی شمارهٔ ۷۴

به قبرستان گذر کردم کم وبیش            

بدیدم قبر دولتمند و درویش

نه درویش بیکفن در خاک رفته              

  نه دولتمند برده یک کفن بیش

دوبیتی شمارهٔ ۷۵

شب تار است و گرگان میزنند میش            

 دو زلفانت حمایل کن بوره پیش

از آن کنج لبت بوسی بموده                     

بگو راه خدا دادم بدرویش

دوبیتی شمارهٔ ۷۶

فلک نه همسری دارد نه هم کف              

بخون ریزی دلش اصلا نگفت اف

همیشه شیوهٔ کارش همینه                 

چراغ دودمانیرا کند پف

دوبیتی شمارهٔ ۷۷

دلی دیرم ولی دیوانه و دنگ             

 ز دستم شیشهٔ ناموس بر سنگ

ازین دیوانگی روزی برآیم                 

که در دامان دلبر برزنم چنگ

دوبیتی شمارهٔ ۷۸

وای آن روجی که در قبرم نهند تنگ               

ببالینم نهند خشت و گل و سنگ

نه پای آنکه بگریزم ز ماران                  

نه دست آنکه با موران کنم جنگ

دوبیتی شمارهٔ ۷۹

دلی دیرم چو مو دیوانه و دنگ             

 زده آئینه هر نام بر سنگ

بمو واجند که بی نام و ننگی                   

هر آن یارش تویی چه نام و چه ننگ

دوبیتی شمارهٔ ۸۰

حرامم بی ته بی آلاله و گل                

حرامم بی ته بی آواز بلبل

حرامم بی اگر بی ته نشینم                 

 کشم در پابی گلبن ساغر مل

دوبیتی شمارهٔ ۸۱

مو ام آن آذرین مرغی که فی‌الحال                

 بسوجم عالم ار برهم زنم بال

مصور گر کشد نقشم به گلشن                 

 بسوجه گلشن از تاثیر تمثال

دوبیتی شمارهٔ ۸۲

خدایا داد از این دل داد از این دل              

 نگشتم یک زمان من شاد از این دل

چو فردا داد خواهان داد خواهند                 

 بر آرم من دو صد فریاد از این دل

دوبیتی شمارهٔ ۸۳

خدایا خسته و زارم ازین دل              

 شو و روزان در آزارم ازین دل

مو از دل نالم و دل نالد از مو               

زمو بستان که بیزارم ازین دل

دوبیتی شمارهٔ ۸۴

بشم واشم که تا یاری گره دل               

 به بختم گریه و زاری گره دل

بگردی و نجوئی یار دیگر                  

که از جان و دلت یاری گره دل

دوبیتی شمارهٔ ۸۵

چرا دایم بخوابی ای دل ای دل                

ز غم در اضطرابی ای دل ای دل

بوره کنجی نشین شکر خدا کن               

که شاید کام یابی ای دل ای دل

دوبیتی شمارهٔ ۸۶

مگر شیر و پلنگی ای دل ای دل              

بمو دایم به جنگی ای دل ای دل

اگر دستم فتی خونت بریجم                  

بوینم تا چه رنگی ای دل ای دل

دوبیتی شمارهٔ ۸۷

چرا آزرده حالی ای دل ای دل             

 همه فکر و خیالی ای دل ای دل

بساجم خنجری دل را برآرم            

 بوینم تا چه حالی ای دل ای دل

دوبیتی شمارهٔ ۸۸

مرا درد آموه و درمان چه حاصل            

مرا وصل آموه و هجران چه حاصل

بسوته بی گل و آلاله بی سر                

سر سوته کله یاران چه حاصل

دوبیتی شمارهٔ ۸۹

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل          

 مطیع نفس و شیطانی چه حاصل

بود قدر تو افزون از ملایک               

تو قدر خود نمیدانی چه حاصل

دوبیتی شمارهٔ ۹۰

ز بوی زلف تو مفتونم ای گل                

ز رنگ روی تو دلخونم ای گل

من عاشق زعشقت بیقرارم              

 تو چون لیلی و من مجنونم ای گل

دوبیتی شمارهٔ ۹۱

دلا پوشم ز عشقت جامهٔ نیل                

 نهم داغ غمت چون لاله بر دیل

دم از مهرت زنم همچون دم صبح               

 وز آن دم تا دم صور سرافیل

دوبیتی شمارهٔ ۹۲

غمم غم بی و همراز دلم غم                

 غمم همصحبت و همراز و همدم

غمت مهله که مو تنها نشینم              

مریزا بارک الله مرحبا غم

دوبیتی شمارهٔ ۹۳

دو زلفانت گرم تار ربابم               

 چه میخواهی ازین حال خرابم

ته که با مو سر یاری نداری                  

چرا هر نیمه شو آیی بخوابم

دوبیتی شمارهٔ ۹۴

مو آن محنت کش حسرت نصیبم              

که در هر ملک و هر شهری غریبم

نه بو روزی که آیی بر سر من              

بوینی مرده از هجرحبیبم

دوبیتی شمارهٔ ۹۵

مو آن دل داده یکتا پرستم               

که جام شرک و خود بینی شکستم

منم طاهر که در بزم محبت                 

 محمد را کمینه چاکرستم

دوبیتی شمارهٔ ۹۶

مو آن بحرم که در ظرف آمدستم                

چو نقطه بر سر حرف آمدستم

بهر الفی الف قدی بر آیو                   

الف قدم که در الف آمدستم

دوبیتی شمارهٔ ۹۷

من آن مسکین تذروبی پرستم              

من آن سوزنده شمع بی‌سرستم

نه کار آخرت کردم نه دنیا                    

 یکی خشکیده نخل بی‌برستم

دوبیتی شمارهٔ ۹۸

بروی دلبری گر مایلستم               

مکن منعم گرفتار دلستم

خدا را ساربان آهسته میران               

که من واماندهٔ این قافلستم

دوبیتی شمارهٔ ۹۹

به عشقت ای دلارا نگروستم             

نوید وصل تو تا نشنوستم

بدل تخم وفایت کشتم آخر             

بجز اندوه و خواری ندروستم

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۰

بشو یاد تو ای مه پاره هستم                 

 بروز از درد و غم بیچاره هستم

تو داری در مقام خود قراری                

 مویم که در جهان آواره هستم